Pelikaan:
Jaron Mol, Thomas de Jong (85, Koen de Jong), Stephan Ooms, Juani Nieuwenhout, Vince van Nes, Deveney Veld (85, Jordy Leyten), Timo Nossent, Sjoerd Opschoor (62, Mike Muijen), Bora Ocak (81, Bram Kok), Ruben de Raad en Anwar Nzojibwami (81, Jesper Nossent).

Dé Derby van Zwijndrecht is en blijft Pelikaan-VVGZ of andersom. Niet tegen Groote Lindt of ZBC.  De voormalige bespelers van één accommodatie in het Noordpark, dat blijft de Zwijndrechtse clash. Ooit samen spelend op één accommodatie, dan de ene week VVGZ spelend hun thuiswedstrijden en de andere week was het de beurt aan Pelikaan. Toen werden er al verschillende derby’s uitgevochten en dat gebeurde opnieuw toen Pelikaan naar de 1^e klasse promoveerde. Pelikaan degradeerde uiteindelijk naar de 2^e klasse en de derby verdween van de radar.
Toen VVGZ het ook niet meer kon bolwerken in de 1^e klasse kwam de derby weer terug. De laatste versie was op 23 november 2019 met een ruime 3-0 zege voor Pelikaan. Bijna drie jaar later op het gloednieuwe kunstgrasveld de zoveelste “burenruzie”.

De start was spectaculair, al na 2 minuten was het raak voor Pelikaan. Een vrije trap vanaf een meter of twintig werd door Ruben de Raad prachtig ingeschoten en Pelikaan leidde met 1-0. Lang kon Pelikaan niet genieten van de voorsprong. Drie minuten later een aanval van VVGZ waarbij de bal precies voor de voeten kwam van rechtsachter Mike Roodhorst die van afstand hard en laag de gelijkmaker inschoot, 1-1. Toen de (letterlijke) rookwolken boven het veld waren verdwenen ontspon zich een vermakelijke wedstrijd die heen en weer vloog van doel tot doel. Het voetbal op zich was niet geweldig, veel balverlies aan beide kanten, maar daardoor wel leuk om naar te kijken. Het was Pelikaan dat de meeste kansen creëerde. Het was voornamelijk Bora Ocak die zich voorin onderscheidde maar het zat hem niet mee. Zoals in de 36^e minuut, Bora Ocak draaide weg bij zijn tegenstander, schoot op doel maar de keeper bokste de bal weg. Die kwam voor de voeten van Ruben de Raad die simpel scoorde. De scheidsrechter keurde het goed maar wat elke club assistent-scheidsrechter doet als het gevaarlijk wordt is zijn vlag opsteken. En de scheidsrechter nam op onbegrijpelijke wijze het advies over want het was gewoon geen buitenspel. Dit was overigens het enige minpuntje van deze scheidsrechter want voor de rest floot hij een prima wedstrijd. Naast de handvol kansen die Pelikaan kreeg was VVGZ twee keer gevaarlijk met een schot op de paal en een kopbal voorlangs.

De tweede helft leverde een iets ander beeld op. Minder kansen waren er te zien, het werd steeds meer een vechtwedstrijd. De eerste kans was nu voor VVGZ maar werd goed onschadelijk gemaakt door de jonge keeper Jaron Mol. Hij verving Lucas Francissen die vorige week een rode kaart kreeg en daardoor geschorst was voor deze wedstrijd. Jaron Mol keepte een prima wedstrijd, oogde wat nerveus maar dat is natuurlijk niet gek als je op die leeftijd zo’n beladen en druk bezochte, ongeveer duizend toeschouwers, moet spelen. Een keeper voor de toekomst. Daarna was het weer Pelikaan die een paar kansen kreeg tot de blessuretijd aanbrak. Een goed uitgevoerde aanval van VVGZ werd gevolgd door een lage voorzet die al vallend werd ingekopt door Paul Scheurwater en dat betekende de 1-2. Onhoudbaar voor keeper Jaron Mol zoals dat ook het geval was bij de eerste goal. Een zuur einde voor Pelikaan zoals het de laatste drie wedstrijden hiervoor ook het kwartje steeds de verkeerde kant opviel. Deze wedstrijd had eigenlijk geen winnaar verdiend, de 1-1 zou een terechte uitslag geweest zijn. Er is natuurlijk nog niets aan de hand maar een paar keer een driepunter zou wel goed zijn voor het zelfvertrouwen van de Peli’s. Dan volgende week maar tegen het hooggeplaatste Spirit uit Ouderkerk a/d IJssel.