Pelikaan:
Lucas Francissen, Thomas de Jong, Stephan Ooms, Juani Nieuwenhout, Vince van Nes, Deveney Veld (86, Martijn Daane), Sjoerd Opschoor, Anwar Nzojibwami (80, Jesse de Raad), Bora Ocak, Ruben de Raad en Mike Muijen (73, Timo Nossent).

De onderlinge wedstrijden tussen beide clubs zijn altijd spannend want de uitslagen liggen immer dicht bij elkaar. Vorig seizoen een gelijkspel en een 1-2 overwinning van Spirit en het jaar daarvoor een 1-0 thuisoverwinning van Pelikaan in het niet afgemaakte corona-seizoen. Ook deze keer was het nipt, een 0-1 overwinning voor Pelikaan.

Na drie nederlagen, allemaal met één doelpunt verschil, eindelijk weer een overwinning voor de Peli’s. En het was een terechte uitslag, dik verdiend door inzet, wilskracht en in grote delen van de wedstrijd door het voetbal zelf. De uitslag had nog groter uit kunnen vallen want er werden genoeg kansen gecreëerd om dat te bewerkstelligen. Zoals al na 5 minuten. Een fijne steekpass van Ruben de Raad op Mike Muijen, die zijn basisdebuut maakte, bracht hem alleen voor de keeper maar die kon zijn inzet pareren. In minuut 12 een corner die werd genomen door Bora Ocak, deze werd over gekopt door aanvoerder Stephan Ooms die het goede voorbeeld wilde geven. Na 16 minuten een prima aanval van Pelikaan waarbij de bal als laatste terechtkwam bij de continue naar voren sprintende Vince van Nes. Die gaf een voorzet maar de bal verdween in één keer achter de verbouwereerde keeper die er geen hand naar uit stak en dat betekende 0-1. Enigszins gelukkig natuurlijk maar na een kwartier spelen al wel verdiend. Pelikaan was voetballend de thuisclub de baas. Twee minuten na de openingsgoal bijna een verdubbeling van de stand. Opnieuw een prettige steekbal van Ruben de Raad op Mike Muijen maar zijn schot eindigde op de paal. Net voor rust weer een uitstekende aanval met Bora Ocak als startpunt. De bal kwam terecht bij Sjoerd Opschoor die inschoot maar de keeper liet de bal los en Ruben de Raad kwam net te laat om het net te laten bollen.

Wat men kon verwachten gebeurde ook. Spirit zette alles op alles om de gelijkmaker te maken. Maar door de solide verdediging van de Peli’s kreeg Spirit geen uitgespeelde kansen, hooguit een paar mogelijkheden. Bijvoorbeeld na 5 minuten in de tweede helft met een schot van buiten het strafschopgebied maar dat werd een prooi voor de goed keepende Lucas Francissen. Een paar minuten later probeerde Spirit het op dezelfde manier waaruit de 0-1 viel maar deze keer zeilde de bal uit een voorzet over de lat. Dat waren zo’n beetje de gevaarlijkste momenten voor het Zwijndrechtse doel, verder liet Pelikaan het niet komen. Pelikaan kreeg zelfs nog mogelijkheden om de score uit te breiden want halverwege de tweede helft stoomde Vince van Nes weer een keer naar voren om een prima voorzet af te geven die net niet binnen gelopen kon worden door één van de Pelikaan-aanvallers. Een klein kwartier voor tijd kopte Timo Nossent op doel na een voorzet van wie anders dan Vince van Nes maar de keeper maakte er een corner van. Spirit bleef het natuurlijk proberen in het laatste kwartier want aan inzet lag het bij hen niet. Het bleef spannend tot het eind. Door de gehanteerde tactiek van de lange ballen naar voren werd Pelikaan in de kaart gespeeld want met goede koppers in de verdediging waaronder de half-geblesseerde Jesse de Raad die op het laatst werd ingebracht ter versterking van de laatste linie werden veruit de meeste kopduels gewonnen.

Eindelijk weer eens een overwinning voor Pelikaan, één die hard nodig was want na één overwinning en een gelijkspel was de puntenoogst niet fantastisch te noemen. Dit brengt weer een beetje lucht in de competitie-stand. Dit was echt een overwinning van het collectief, gezamenlijk aanvallen en verdedigen. Er was geen zwakke plek te ontdekken bij dit Pelikaan. En dan nog te bedenken dat er nog een waslijst is aan afwezigen/geblesseerden. Iedereen hoopt dat dit de ommekeer is na een zwakke competitiestart.